Het is begonnen. Nu echt begonnen. Voelde ik me de afgelopen twee weken hier en daar nog eens wat brak. Nu ben ik ronduit misselijk. Het begon gisteren in de loop van de dag. Het wilde maar niet wegtrekken. Was nog wel te doen en beheerste mijn dag niet. Toen ik thuis kwam was lief 2 saucijsjes aan het braden. Echt, ik ging over mijn nek. En toen wist ik het... dat zijn echt hormonen. Tijdens Dreumes' zwangerschap heb ik daar ook extreem last van gehad. Afkeer voor vlees, aardappels en jus. De rest van de avond bleef ik erg misselijk. Zo ook de nacht. En vanochtend, rond 6 uur? Was het toppunt. Ik moest plassen en deed dat snel, want gauw terug naar bed, daar waar het warm was. Dat had ik niet moeten doen. Ik werd me toch een beetje misselijk. En flauw. En duizelig. Ik dacht 'als ik me nu omdraai, moet ik spugen'. Gelukkig is dat niet gebeurd en ben ik nog even een uur in slaap gevallen. Wat me goed heeft gedaan. Nu ben ik nog steeds niet heel erg fijn in mijn vel. Maar stukken beter dan 2,5 uur geleden!
vrijdag 31 oktober 2008
6 weken: Het is begonnen
Het is begonnen. Nu echt begonnen. Voelde ik me de afgelopen twee weken hier en daar nog eens wat brak. Nu ben ik ronduit misselijk. Het begon gisteren in de loop van de dag. Het wilde maar niet wegtrekken. Was nog wel te doen en beheerste mijn dag niet. Toen ik thuis kwam was lief 2 saucijsjes aan het braden. Echt, ik ging over mijn nek. En toen wist ik het... dat zijn echt hormonen. Tijdens Dreumes' zwangerschap heb ik daar ook extreem last van gehad. Afkeer voor vlees, aardappels en jus. De rest van de avond bleef ik erg misselijk. Zo ook de nacht. En vanochtend, rond 6 uur? Was het toppunt. Ik moest plassen en deed dat snel, want gauw terug naar bed, daar waar het warm was. Dat had ik niet moeten doen. Ik werd me toch een beetje misselijk. En flauw. En duizelig. Ik dacht 'als ik me nu omdraai, moet ik spugen'. Gelukkig is dat niet gebeurd en ben ik nog even een uur in slaap gevallen. Wat me goed heeft gedaan. Nu ben ik nog steeds niet heel erg fijn in mijn vel. Maar stukken beter dan 2,5 uur geleden!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Als je onzeker bent, wil je het liefst alle mogelijke zwangerschapskwaaltjes hebben. Al is het maar om bevestigd te krijgen dat de hormonen hun werk doen en die heel kleine Pluis langzaam uitgroeit tot een gezonde baby. Maar misselijk zijn en overgeven, ooow wat vreselijk vond ik dat beide keren. Mijn dagen begonnen 2x ruim drie maanden lang ellendig en boven de toiletpot...Bah!
Hopelijk worden jouw eerste zwangerschapsmaanden niet teveel gekenmerkt door het voor een tweede keer op een dag zien van het door jou ingenomen voedsel. En toch, hoe beroerd je je ook kunt voelen deze negen maanden lang, je weet dat zodra Pluis er gezond en wel is, je alle vervelende dingen vergeet. Of in ieder geval minder levend voor de geest kunt halen!
Liefs, mama van S* & J
Een reactie posten