Naast het groeien van een ieniemienie Pluis gebeurt er nog vanalles in mijn onderbuik. Uitzakkende darmen, die daarmee gruwelijk lui worden. Gevolg? Obstipatie. Dikke vette obstipatie. Daar waar ik normaal geen moeite mee heb, is tegenwoordig pijnlijk en sporadisch. Word je blij van.En dan mijn blaas. Uitrekkende urinebuis geloof ik. Want sjee... de kleinste drupjes voelen al aan alsof er een sloot aankomt. Maar helaas. En wat dacht je van de frequentie? Dan is er even niks. Daarna mag ik elk kwartier. En als ik niet snel genoeg ga, steigert mijn baarmoeder ook nog eens. Voor de verandering. Want die heeft juist plaats nodig. Vandaar die uitzakkende darmen en uitrekkende urinebuis. Nou, dat laatste klopt niet helemaal. Want dat is natuurlijk een gevolg van die hormonen. Die hun oorsprong weer vinden in mijn baarmoeder en dat wat erin gebeurt. Dus toch eigenlijk weer wel. Weet je wel. Pluis. Kleine ieniemienie Pluis. Van 2 millimeter. Die mijn onderlijf nu al zo regeert...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten