donderdag 30 oktober 2008
5 weken, 6 dagen: The day after...
... baal ik ongelofelijk van mezelf dat ik niet langer heb kunnen wachten op een echo. Ik wist natuurlijk dat de kans op een knipperlichtje minimaal was. Doordat ik nu toch even gespiekt heb en er niks te zien was, ben ik lichtelijk onzeker. Nou ja, niet onzeker, ik weet gewoon niet meer dan gisteren om deze tijd. En dat frustreert. Maar goed, wat doe je er verder nog aan. Niks meer dan wachten. En nog eens wachten. Wachten op de volgende echo. Die door de verloskundige toch echt precies twee weken na gisteren is gepland. Dus ik moet nog ellenlang wachten. Tenzij ik het in de tussentijd op mijn heupen ga krijgen. Maar dat hoop ik niet, want ook dan geeft een echo geen garanties. Als ik de volgende echo krijg ben ik 7 weken en 5 dagen. Dat is meer richting die 8 weken en meer richting minimale kansen op misgaan. Dus dat is beter. Veel beter. Volhouden betekent dat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hee kop op hoor! Ik heb vannacht gedroomd dat het allemaal goed komt. En joh, je kunt altijd volgende week de verloskundige nog bellen dat je het echt niet trekt. Hartactie bij 6 weken geeft 78% kans op een doorgaande zwangerschap en bij 8 weken loopt dit al op naar 98%! Bij 10 weken is het zelfs 99,4%. (heb ik van de site van het NVOG) Vertouwen hebben! Niet onzeker worden van wat je hebt gezien, maar juist zeker: alles klopte, behalve het hartje maar dat was gewoon omdat je net een dag of 2 te vroeg was.
Juut
Een reactie posten