4 weken, 3 dagen: Kwaaltjes?

20 oktober 2008
1 maand en 1 dag zwanger
4 weken en 3 dagen zwanger
Buikomvang 93 cm
Gewicht 70,8 kg

Mijn eerste zwangerschap. Januari 2006 tot april 2006. Kwaaltjes had ik af en aan. Plassen. Pijnlijke borsten. Niet dagelijks. Mijn hoofd. Alleen mijn hoofd. Dat wist gewoon dat het niet goed was. Dat bleek. Bij de echo, begin april. Missed abortion. In twee curretage-sessies half april is dat vruchtje weggehaald.

Mijn tweede zwangerschap. Augustus 2006 tot mei 2007. Daar was dus dreumes. Van het vrouwelijk geslacht. Kwaaltjes kreeg ik pas na 6 weken. Misselijk, plassen, pijnlijke borsten, verstopte neus en hoofdpijn. Gelukkig verdween het weer rond de 3 maanden. Een opluchting. Om aan het einde natuurlijk weer te beginnen. Maar dat was te overzien. Want zodra dreumes er was, was het ook weg.

Derde zwangerschap. Mei 2008 tot juli 2008. Tot drie keer toe bloedingen. Uiteindelijk een spontane miskraam. In Denemarken. Geen kwaaltjes, wel een opgeblazen buik. Bij 6 weken was er al een bolletje.

Deze, vierde zwangerschap. Als ik niet snel eet, word ik misselijk. Als ik in een auto meerij met iemand, word ik misselijk. Plassen? De wc is mijn grootste vriend. Hoofdpijn? Gruwelijk. Alsof mijn hersenen zijn uitgedroogd. Maar het kan erger. Het mag erger. Misschien krijg ik daardoor wat meer vertrouwen. Want: opnieuw bloedverlies. Hoewel minimaal. Oke, misschien wat donkere afscheiding. Maar toch. Het geeft geen vertrouwen. Door het verleden. Maar we blijven hopen. Omdat ik toch misselijk ben, veel moet plassen. Oh ja, en duizelig. En moe. Heel moe. En dan nog. Kwaaltjes zeggen nog steeds niet dat het goed zit. Maar het zit goed. Dat moet. Want ik heb een belofte in te lossen. Bij dreumes. Om haar grote zus te maken. Zoals beloofd.