5 weken, 5 dagen: Echo

Vanmiddag had ik dus de echo. De hele dag ging in een roes voorbij. Ik heb nergens mijn uren vol hoeven maken met denken, malen en hopen. Het ging als vanzelf. In de loop van de dag ging het bloedverlies ook nog eens over. Mijn vertrouwen kwam stukje bij beetje weer terug.

De echo? Dat duurde lang. Ik kwam juist op tijd binnen, maar zag nog een wat oudere dame voor mij. Die dus ook een echo kreeg. Het duurde en het duurde. Eindelijk, een half uur na de afgesproken tijd mocht ik dan eindelijk naar binnen. Een kort gesprekje, waarin ik de echografiste al vertelde dat ik wist dat de kans aanwezig was dat er geen hartactie te zien zou zijn. Blijkbaar vond ze dat fijn, ik was dus al voorbereid en zou niet instorten bij het missen van een knipperlichtje. Het werd een inwendige echo, wat ik ook al had verwacht. Ondanks de opdracht van de assistente van de verloskundige: een volle blaas. Die had ik dan wel, maar die mocht weer heel snel leeg. Het duurde even voor er een baarmoeder in beeld kwam, maar toen kwam een goed gevuld zakje tevoorschijn. Maar vooralsnog alleen gevuld met vruchtwater. De echografiste ging wat beter zoeken en trof een dooierzakje aan. Met een kleine, witte, verdikking aan de rand. Ze heeft de grootte van de vruchtzak opgemeten en ik mocht me weer aankleden. Want... zoals al verwacht; geen hartactie. Haar documentatie van het Universitair Ziekenhuis leverde wel wat extra informatie op. De grootte van de vruchtzak duidde op een zwangerschapsduur van 5 weken en 4 dagen. En een beetje. De vruchtzak was namelijk 12,5 mm. Bij 12 mm is de zwangerschapsduur 5 weken en 4 dagen, bij 13 mm is die 5 weken en 5 dagen. Dus precies op schema! Ook de a terme datum volgens de echo was gewoon 26 juni 2009. Het zal toch niet dat ik voor deze ene keer een eisprong heb gehad op dag 14 van mijn cyclus?! Een wonder!

De echografiste kon niks zeggen over het verloop van de zwangerschap. Het feit dat er nog geen hartactie was, zei helemaal niks. Dat was normaal voor de zwangerschapsduur. Het kan morgen beginnen, maar ook nog een paar dagen op zich laten wachten. Niks over te zeggen. Het feit dat de grootte van de vruchtzak overeenkwam met de zwangerschapsduur was wel positief te noemen. Wat ze ook nog het vermelden waard vond was de verdikking langs de rand van de dooierzak. Dat zou wel eens heel goed het vruchtje kunnen zijn. Maar echt definitieve uitspraken kon ze mij niet geven. Logisch ook en dat kan ik ook inzien. Vandaar dat ik over 2 weken nogmaals mag komen. Voor een datum moet ik morgen met de verloskundige bellen. To be continued dus. Hopelijk voor nog heel veel afleveringen! Met de goede hoop dat de serie afloopt op of omstreeks 26 juni 2009...